προσσυνοικίζω

Α

1. βάζω κάποιον ακόμη να κατοικήσει κάπου

2. (σχετικά με κόρη) δίνω σε γάμο, παντρεύω

3. παθ. προσσυνοικίζομαι

μτφ. (για την ψυχή) βρίσκομαι κάπου μαζί με άλλους («χώραν ταῑς προσσυνοικιζομέναις [ψυχαῑς] παρέχουσιν», Μάρκ. Αυρ.).